აკაკი წერეთლის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სააქტო დარბაზში რეჟისორ რუსუდან გლურჯიძის ფილმის „სხვისი სახლი“ ჩვენება გაიმართა, რომელსაც თავად რეჟისორიც დაესწრო. ქუთაისში ფილმის ჩვენების ინიციატორი ქალაქის მერიის კულტურის, სპორტის, განათლების, ძეგლთა დაცვისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამსახური იყო. რადგან ქართველ მაყურებელს ჯერ რუსუდან გლურჯიძის ფილმი არ უნახავს, ეს იყო,ფაქტობრივად, საპრემიერო ჩვენება, რომლის შემდეგაც დისკუსია გაიმართა.

ფილმი ბევრისთვის მტკივნეულ თემას-1990-იანი წლების საქართველოსა და აფხაზეთის ომს ეხება. სიუჟეტი ომში ფიზიკურად გადარჩენილი ორი ოჯახის შესახებ მოგვითხრობს. ისინი იკავებენ ნაჩქარევად გამოთავისუფლებულ სახლებს, მაგრამ  მშვიდობიან გარემოში ახალი ცხოვრების დაწყება არ შეუძლიათ.

რუსუდან გლურჯაძის ფილმი კარლოვი ვარის კინოფესტივალის  გამარჯვებული სურათია.

ქართველი რეჟისორის ნამუშევარი საუკეთსო ფილმად დასახელდა საკონკურსო პროგრამაში EST of the West “სხვისი სახლი“, აგრეთვე საქართველოს სახელით ოფიციალურად წარდგენილია "ოქროს გლობუსის" სელექციაზე  ნომინაციაში „საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმი“.

„სხვისი სახლი“ ეროვნული კინოცენტრის კონკურსის გამარჯვებული პროექტია. ფილმი საქართველოს, რუსეთის, საფრანგეთის და ხორვატიის კინოპროდუქციაა. მასში  მთავარ როლებს  ასრულებენ: ია სუხიტაშვილი, სალომე დემურია, ზურაბ მაღალაშვილი, ეკატერინე ჯაფარიძე, საბინა ახმედოვნა  და ოლგა დიხოვიჩნაია.

ფილმის ჩვენებას უნივერსიტეტში შერეული აუდიტორია ესწრებოდა: სტუდენტები, ლექტორები, დევნილები და ამ თემებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციის წარმომადეგენლები.

ფილმის ჩვენების შრმდეგ ემოციები გაგვიზიარა ერთ-ერთმა მაყურებელმა,რომელიც აფხაზეთიდანა დევნილია:

 „ისეთი შეგრძნება მაქვს, თითქოს ეს ფილმი ჩემს  სახლზეა გადაღებული. აფხაზეთის ომი რაც დრო გადის, უფრო მტკივნეული ხდება იქედან წამოსული ადამიანებისათვის. 24 წელი გავიდა, მაგრამ ასე მგონია, თითქოს, 24 წუთის  წინ დავტოვე ჩემი სახლი. ძალიან მძიმე თემაა, მაგრამ ჩვენ თუ ეს დავივიწყეთ, მაშინ ცხოვრებაც დამთავრდება.

 ჩვენ სულ ვამბობთ, რომ ჯობია, წინ ვიყუროთ და ცუდი არაფერი გავიხსენოთ, მაგრამ ის, რაც  ადამიანურ შეგრძნებებს უკავშირდება, რთულია, დაივიწყო.

აფხაზეთი ჩვენვის დაკავშირებულია ტკივილთან, ახლობლების  დაკარგვასთან, ფიზიკურ თუ მატერიალურ დანაკარგთან, მაგრამ ჩვენმაინც ყველა ერთად უნდა ვიყოთ. კონფლიქტი აღარ უნდა მოხდეს.

ფილმის სიუჟეტი თავიდან ბოლომდე, ამინდი, ბუნება, განწყობა, ის უძლური ხალხი, რომლებიც ადაპტაციას ცდილობენ, მაგრამ არ გამოსდით ზუსტად ასახავს აფხაზეთის მაშინდელ მოვლენებს“ - ამბობს მერი ლობჟნიძე,-   პედაგოგთა კავშირი „განათლება და სამყარო“-ს პროგრმების კოორდინატორი.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             ლიკა დევდარიანი