ქუთაისში ათობით ლიმონათის საწარმო არსებობს, თუმცა, ბევრი მათგანის კარი „პრეს-ობიექტივის“ ჟურნალისტებისთვის არ გაიღო. შესაბამისად, გაჩნდა ბევრი კითხვის ნიშანი, სინამდვილეში, მართლა რა ლიმონათს ვსვამთ, როცა არჩევანს დაბალი ფასის გამო ვაკეთებთ?
„არც ერთმა ლიმონათის მომხმარებელმა არ იცის რას სვამს! - აცხადებს „აიას“ გენერალური დირექტორი ამბერკი დვალიშვილი. „ეტიკეტზე პირდაპირ არის მითითებული: „დამზადებულია ნატურალური კონცენტრატისგან“. ამიხსენით, რას ნიშნავს ნატურალური კონცენტრატი? კონცენტრატი უკვე ნიშნავს, რომ ის ნატურალური არ არის. ნატურალური ლიმონათი მზადდება ნაყენისგან, ხილისგან და არა ქიმიურ ლაბორატორიაში. „ფრანკენშტეინის ლიმონათს“ რომ ასხამენ „პადვალში“ და „გარაჟში“, - მე ასე ვეძახი ამ ლიმონათებს. როგორ შეიძლება აწარმოო ლიმონათი და ღირდეს 33 თეთრი ლიტრიანი ბოთლი? ერთადერთი კომპანია დარჩა, რომელიც ნატურალურ ხილზე ამზადებს და არა კონცენტრატებით და ჩინეთიდან შემოტანილი შაქრის შემცველობით. ჩვენ მივდივართ გლეხთან, ვყიდულობთ ხილს: გურიაში ციტრუსს, კახეთში ყურძენს და ატამს. ეხლა ვაპირებთ ვაშლის შემოტანას, რომ ნატურალური ვაშლიდან დავიწყოთ წარმოება, ჯერჯერობით, არ გვიწარმოებია. ტარხუნას, სამწუხაროდ, სომხეთიდან ვყიდულობთ იმიტომ, რომ საქართველოში აღარავის აღარ მოჰყავს მაგ რაოდენობით“.
მიუხედავად იმისა, რომ 2010 წლამდე ყველანაირი შემოწმება შეჩერებულია, ამბობს, რომ მისი ლიმონათი სისტემატურად ჩააქვს თბილისში და ლაბორატორიაში ამოწმებს. რაიმე სახის დარღვევა რომ არ გაიპაროს.
„მსხალს, მაგალითად, არავინ მოგატყუოთ, რომ ვინმე ამზადებდეს ნატურალურს, ჩვენც ესენციაზე ვამზადებთ, მაგრამ ვცდილობთ ვიხმაროთ ლენინგრადის ესენცია. ძირითადად, ვხმარობთ შაქარს - გვაქვს შაქრის ლიმონათიც და შაქრის შემცვლელითაც, სადაც მითითებულია, რომ ეს არის მსუბუქი და დამზადებულია შაქრის შემცვლელზე. თუმცა, სულ მალე ამოვიღებთ ამასაც და დარჩება მხოლოდ შაქარზე დამზადებული“.
„აიას“ კარი „პრესობიექტივის“ ჟურნალისტებისთვის არ დახურულა.
კიდევ ერთი კომპანია, რომელმაც თავის სამზარეულოში „შეგვახედა“, შპს „ნოკა“ იყო.
მისი ერთ-ერთი დამფუძნებელი მევლუდ ყვავაძეა. როგორც თვითონ ამბობს, ამჟამად ყველაფერი გაქირავებული აქვს და შესაბამისად, ჩამოსხმასთან არაფერი აკავშირებს. ამიტომ, არც არანაირ პასუხისმგებლობას გრძნობს. თუმცა, აბსოლუტურად ყველა ინფორმაციას ფლობს, რაც „ნოკას“ ლიმონათის ამჟამინდელ ჩამოსხმას უკავშირდება.
„ლიმონათ „ნოკას“ ფასი 15 თეთრიდან იწყება, თუმცა, ფასი პირველ რიგში შეფუთვაზეა დამოკიდებული. წარმოების ხარჯს დავაჯამებთ, ბოთლის გარეცხვა, ეტიკეტი, თავსახური, შუქის გადასახადი, საშემოსავლო და ა.შ. 15 თეთრიანი ლიმონათი „ნოკას“ დაანგარიშებით 13 თეთრი ჯდება. „ნოკას“ წლიური ბრუნვა 100 000 ლარზე არ ადის, შესაბამისად, დღგ-ს გადასახადი არ გვაქვს და ეს ფასზეც აისახება“, - განმარტავენ „ნოკას“ მწარმოებლები.
„ნოკას“ წარმომადგენლები თვლიან, რომ მათი კონკურენტები ე.წ. მაღალფასიანი ლიმონათები არ არიან.
„როგორ შეიძლება ჩემი კონკურენტი იყოს „ნატახტარი“? რა რაოდენობის „ნატახტარიც“ იყიდება, იმის ერთი პროცენტი შეიძლება იყოს ჩვენი გაყიდვები. თუმცა, ვერ დავეთანხმები ვერავის, რომ დაბალი ფასის გამო ხარისხობრივად ჩვენზე მეტია. კი, „ნატახტარი“ ამზადებს შაქარზე ლიმონათს და მასში უფრო მეტი კალორიულობაა, თუმცა, 25 წლის ზევით ასაკის ადამიანმა არც კი უნდა დალიოს შაქარზე დამზადებული ლიმონათი.“
ისევე, როგორც „აიას“, „ნოკასაც“ თავისი სპეციალური ლაბორატორია აქვს, სადაც ლიმონათის ხარისხს ამოწმებენ. „სურსათის უვნებლობის შესახებ კანონი, რაც შეიძლება, მალე უნდა ამოქმედდეს, ყველანაირი კონტროლი ფინანსურ ორგანიზაციებს აქვთ აღებული საკუთარ თავზე. ჩვენ ვიცით, რომ მაღაზიიდან იღებენ პროდუქტს და მის ფალსიფიკაციას ამოწმებენ. შესაბამისად, არის ჯარიმებიც. მე ვიცი, რომ ბევრი აბაზანაში აკეთებს ლიმონათს და ისიც 15 თეთრი ღირს“.
შპს „ორცი“-ც ლიმონათს ასხამს, რომელიც თაბუკაშვილის ქუჩაზე სარდაფში, რამდენიმე ოთახშია განთავსებული, როცა კარზე დავაკაკუნეთ და შესვლა ვითხოვეთ, შპს-ს ხელმძღვანელისაგან წინააღმდეგობას წავაწყდით.
- არ შეიძლება შევიდეთ და ფოტოები გადავიღოთ?
- არა, არ შეიძლება, ზედმეტის უფლებას აძლევთ თავს.
- ჩვენ გვაინტერესებს, როგორ ამზადებთ ლიმონათს, რა ტექნოლოგიებით?
- ზედმეტი კითხვები ხომ არ გიჩნდებათ, ეს თქვენს მოვალეობაში არ შედის, ამისთვის არსებობს ფინანსური პოლიცია. ჩვენ გვაქვს ლიცენზია, ლაბორატორიასთან ხელშეკრულება გვაქვს დადებული, რომელიც გვიდასტურებს, რომ საუკეთესო ლიმონათს ვასხამთ.
- რომელ ლაბორატორიასთან, იქნებ მათი საკონტაქტო მოგვცეთ.
- ახლა ზეპირად არ მახსოვს, ბუღალტერს აქვს შენახული და ის არ არის.
კიდევ ერთი საწარმო, რომლის კარიც ჩვენთვის არ გაიღო, „ინდმეწარმე „მზია კონჯარიაა“. თანამშრომლებმა წარმოებაში შესვლის უფლება ხელმძღვანელის გარეშე არ მოგვცეს. ქალბატონი მზია კანჯარიას ტელეფონი კი გვამცნობდა, რომ ინდმეწარმე ჩვენთვის ხან მიუწვდომელი იყო, ხან დაკავებული.
P.S. ამ თემის გაგრძელება შემდეგ ნომერშიც იქნება, მომავალში შევეცდებით ამა თუ იმ ლიმონათზე ლაბორატორიული დასკვნები წარმოგიდგინოთ.
მაკა ჩინიჯიშვილი
ანი ონიანი
!['.$TEXT['print'].'](images/print.gif "ბეჭდვა"){kind=small}
პროექტის მხარდამჭერია ფონდი